“Bureau Buitenland bestaat 50 jaar!”

Monseigneur Dellepoort, ook wel de hasjpater genoemd, was een praktische man. Hij werkte in de jaren ’70 aan de Costa del Sol als toeristenpastor. In zijn gebied kwam de hasj via Marokko Europa binnen en werden jonge gebruikers nogal eens in de kraag gevat. Hij vond het logisch om ook die mensen te helpen.

De Vereniging van Reclasseerders, zoals de reclassering toen heette, merkte het ook. Een van de mensen die de signalen opving was Nico van Zelst. In 1974 kwam er een vrouw zijn kantoor binnen. Ze huilde en vertelde dat ze met haar man naar Marokko was gegaan en dat die op de terugweg gearresteerd was. De douane had hasj gevonden. Deze man bleek lang niet de enige te zijn. In die tijd zaten ongeveer 500 Nederlanders in het buitenland in de gevangenis.

Een groep Nederlanders die ook onze aandacht verdient, zal Nico gedacht hebben. Daarom werd in 1975 Bureau Buitenland opgericht. Misschien hadden ze niet in de gaten hoe bijzonder deze hulp aan Nederlanders was. Toch was het dat. En dat is het vijftig jaar later(!) nog steeds.

Reden te meer om bij dit jubileum van 50 jaar Bureau Buitenland stil te staan.

Onze motor zijn de 250 vrijwilligers die wereldwijd de gevangenen regelmatig bezoeken. Zij zijn het die soms urenlang reizen over slechte wegen, alleen voor dat ene gesprek. Dat gesprek dat voor de gevangene zo waardevol kan zijn. Even je eigen taal spreken, je verhaal kwijt kunnen. Maar misschien nog wel meer, het gevoel te krijgen dat je niet vergeten wordt.

Het thema van ons symposium was dan ook; Tell me your story. Gezien vanuit de gevangene, maar ook vanuit de vrijwilliger en het thuisfront.

De resonante driehoek zoals we dat in één van de workshops noemden.

Resonantie (Latijn: resonare, weerklinken) is een natuurkundig verschijnsel dat voorkomt bij trillingen. Een trillend voorwerp kan een ander voorwerp in trilling brengen, doordat de trillingen via een tussenstof worden doorgegeven. Deze vergelijking zou je ook op mensen kunnen toepassen. Een belangrijk onderdeel in je relatie is de resonantie tussen jou en de ander.  Het gesprek is het enige dat een vrijwilliger ‘mee kan nemen’ in de gevangenis. Maar juist door dat gesprek krijg je contact met de ander. En dat is soms van levensbelang.

Dit is waarom we doen wat we doen. Aandacht voor de ander.

Uit het oog, maar niet vergeten!